Ushtria serbe ka pushtuar Srebrenicën. Aida, një mësuese angleze në moshë të mesme me burrin dhe dy fëmijët e saj të rritur, kërkon strehim dhe mbrojtje në një bazë të OKB-së. Duke punuar si përkthyese për Kombet e Bashkuara, Aida ndihet e sigurt. Megjithatë, aparati i mbrojtjes dhe ndjeshmërisë rreth saj fillon të shembet ngadalë: Aida më pas do të duhet të mendojë se si të shpëtojë familjen e saj.
Drejtuar dhe skenar nga Jasmila Zbanic, Quo vadis, Aida? bazohet në ngjarje të vërteta dhe tregon historinë e Aidës, një mësuese dhe përkthyese anglisht në moshë të mesme, e cila u strehua në Bosnje në vitin 1995 me burrin e saj, dy fëmijët dhe 30,000 refugjatë të tjerë, në një bazë ushtarake të OKB të drejtuar nga paqeruajtësit holandezë. Ndërsa ushtria serbe pushton qytetin e saj dhe fillon një seri grumbullimesh fatale, një ultimatum i OKB-së shpërfillet nga forcat pushtuese që bombardojnë pamëshirshëm civilët. Mbrojtja e garantuar nga Kombet e Bashkuara po zvogëlohet ngadalë dhe situata përkeqësohet me ardhjen e komandantit të ushtrisë së Republikës Serbe të Bosnjë-Hercegovinës, Ratko Mlladiç (i cili në vitet e ardhshme do të ishte dënuar si kriminel lufte për bëmat e tij gjatë lufta në ish-Jugosllavi). Me paqeruajtësit e pastruar dhe refugjatët të braktisur si qengja në thertore, Aida nxiton të shpëtojë familjen e saj në të ashtuquajturën zonë të sigurt.
Nën drejtimin e fotografisë nga Christine A. Maier, skenat e Hannes Salat, kostumet e Malgorzata Karpiuk dhe Ellen Lens, dhe muzikën e Antoni Lazarkiewicz, Quo vadis, Aida? ka në qendër të saj një histori guximi dhe qëndrueshmërie kundër monstruozitetit për të cilin njeriu është i aftë. Ndërsa jeni dëshmitare e përpjekjeve të protagonistes për të shpëtuar familjen e saj, Quo vadis, Aida? përparon si një makth me sy hapur në korridoret më të errëta të shpirtit njerëzor, të thirrur për t’u kapur pas të gjitha fuqive të tij për t’i mbijetuar konfliktit dhe kujtimeve të lidhura me të. Regjisorja shpjegoi me rastin e pjesëmarrjes së saj në konkursin në Festivalin e Filmit në Venecia 2020: “Quo vadis, Aida? Bazohet në atë që ndodhi në qytetin boshnjak të Srebrenicës, në qendër të vrasjes sistematike të rreth 8,000 banorëve në fundin e konfliktit në 1995. Ajo që ndodhi përfaqëson një traumë për të gjithë Bosnjën: gjatë luftës, një zonë e qytetit u shpall e sigurt nga Kombet e Bashkuara, por në korrik 1995 kjo nuk shpëtoi jetën e civilëve të vrarë. Filmi im ka të bëjë me një grua që lufton me një lojë lufte mes burrave. Ka të bëjë me guximin, dashurinë dhe qëndrueshmërinë – dhe gjithashtu për atë që mund të ndodhë nëse nuk reagojmë menjëherë ndaj shenjave të para të rrezikut. Unë jam një e mbijetuar e luftës në Bosnje. Një ditë i ke të gjitha, të nesërmen shumica e gjërave që dinit nuk ekzistojnë më. Vetëm për shkak se ne mendojmë se disa gjëra janë të paimagjinueshme nuk do të thotë se ato nuk mund të ndodhin.”
“Kam nxjerrë shumë nga realiteti – vazhdoi Zbaniq – por kam punuar edhe me fantazi, megjithatë, duke treguar fakte, rrethana dhe shifra të besueshme. Shumë ide vijnë nga libri Nën flamurin e OKB-së, nën flamurin e Kombeve të Bashkuara, shkruar nga Hasan Nuhanoviç. Zgjodha ta bëj film artistik dhe jo dokumentar sepse doja të theksoja dramën e një gruaje dhe ndjenjat e saj. Doja që publiku të vihej në dyshim dhe t’i bënte vetes shumë pyetje. Edhe nëse institucionet dhe qeveritë na zhgënje, ne kemi ende lirinë për të pasur ndjenja për të tjerët dhe për të qenë në gjendje t’i ndihmojmë ata. Fatkeqësisht, ne jetojmë në një shoqëri ku egoizmi është udhërrëfyes në të gjitha fushat, një qëndrim që po e drejton tokën dhe njerëzimin drejt fatkeqësisë më shumë gjithsej. Çfarë do të ndodhte nëse në vend të kësaj do të vëmë në veprim altruizmin dhe solidaritetin?”.
Options | Language | Klikime |
---|---|---|
Shiko Online | Titra Shqip | 175 |